Koen en Paulo op polsstok avontuur in Italië

Op 4 juli rond 16:00 vertrokken Paulo en ik (Koen) vanuit Sittard richting Italië, waar we 3 wedstrijden gingen springen. We zouden 6 juli in San Vendemiano onze eerste wedstrijd springen. We hadden bedacht dat we ergens onderweg wel een overnachting zouden boeken. Eenmaal onderweg reed het toch wel lekker, en leek het ons prettiger om in een keer door naar Italië te rijden. Gelukkig wilde onze polsstok collega Matteo Mianiwel om 4 uur ‘s nachts opstaan om ons te verwelkomen. De volgende ochtend bleek ons verblijf een vrijstaande villa te zijn geweest met een ontzettend mooie tuin en leuke hond genaamd Coco, gelegen in de buurt van het pittoreske Treviso. Daar deden we dan ook onze wedstrijd voorbereidingen door het drinken van een goede cappuccino en het eten van de lokale specialiteit, tiramisu.

6 juli was de wedstrijd in San Vendemiano, georganiseerd ter ere van een lokale atleet die om het leven was gekomen in een motor ongeluk. Aan de komst van Paulo en mij was vantevoren een artikel gewijd in de plaatselijke krant. Om 16:00 in de volle zon moesten we beginnen met onze warming-up, dat bleek nogal een opgave. Na een lange rit en suboptimale voorbereiding eindigde onze wedstrijd na 5m10. Genoeg voor een eerste en derde plaats. Achteraf hebben we nog nagenoten tijdens de pasta party en konden we weer terecht bij ondertussen onze vriend, flyingmiani, die op de ochtend van 7 juli ons verblijdde met een pasta als ontbijt.

Koen in hoger sferen

De rest van de dag spendeerde we in Venetië, weer met het drinken van cappuccino en het eten van ditmaal een pizza. In de avond reden we naar Padova om daar Essx spullen af te leveren aan de lokale club en een kijkje te nemen bij hun faciliteiten, prachtig waren die. Bij uitstek goed genoeg voor een trainingsstage. 8 juli stond onze wedstrijd gepland voor 20:00, tijdens de dag gingen we kijken naar wedstrijden die al eerder gepland stonden. Het was een street polevault competition ter ere van het 800! jarig bestaan van de Universiteit in Padova. De polsstokaanloop lag pal naast deze Universiteit in het hartje van Padova, het beloofde een sfeervolle avond te worden. Tijdens de wedstrijden bleek het echter al snel dat er toch was vertraging was in starttijd, dus begon de wedstrijd tegen tienen. Met de wedstrijd de volgende dag in ons achterhoofd sprongen we uit slechts 12-passen, beiden sprongen we 5m25, goed voor een tweede en derde plek en hadden we extreem genoten van het bevlogen publiek en de magische Italiaanse sferen.

Prijsuitreiking door Renato Dionisi, voormalig Italiaans Kampioen

De dag erna, 9 juli, moesten we vroeg uit de veren, want de volgende wedstrijd stond gepland voor die avond in Canegrate, onze lichamen voelde moe, maar we waren vastberaden om te gaan springen. Na een goede pasta als ontbijt vertrokken we richting Canegrate, een klein dorpje in de buurt van Milaan. Dit was de grootste wedstrijd van de drie met het sterkste deelnemersveld. Het evenement heette “the ultimate streetvault challenge”, toen we aankwamen bleek het echter op een achteraf gelegen voetbalveldje te liggen en de enige toeschouwers die er waren, waren vrienden en familie. De reis tot nu toe bleek voor mij toch een uitputting te zijn geweest en ik haalde helaas voor de eerste keer dit seizoen mijn aanvangshoogte niet, Paulo bleef steken op een hoogte van 5m18, daarmee zaten onze wedstrijden erop en hadden we geen super resultaten, maar super herinneringen.

De deelnemers

Met vriendelijke groet,

Koen en Paulo

Spread the love